“Δεν θα πας τελικά;” Πήρα τα μάτια από το μισοτελειωμένο μου γιαούρτι και κοίταξα τον οθόνη του υπολογιστή. Εκεί, κάμποσα χιλιόμετρα μακριά με αρκετές χώρες ανάμεσά μας, μπορούσα να δω τον φίλο μου τον Όσκαρ να με κοιτάζει με προσήλωση. Οι βίντεο-κλήσεις ήταν ο μόνος τρόπος να επικοινωνούμε όταν μας χώριζε τόσο μεγάλη απόσταση, γιατί …
Το περιμέναμε με αγωνία εδώ και χρόνια. Με τον Νίκο ήμασταν μαζί δεκαπέντε χρόνια, τα δέκα από αυτά παντρεμένοι. Είχαμε ο ένας τον άλλο, ήμασταν τρελά ερωτευμένοι και ευτυχισμένοι, θεωρούσαμε πως είχαμε τα πάντα, αλλά κάποια στιγμή ανακαλύψαμε πως, αυτό που επιθυμούσαμε περισσότερο από όλα, δεν ερχόταν. «Μην ανησυχείς, είναι νωρίς ακόμα, θα μείνεις …
Το ξωτικό των Χριστουγέννων – Χρύσα Μίσχου Διαβάστε Περισσότερα »
